Texto: Galipedia, a Wikipedia en galego.
Video: Televisión de Galicia
Faixa áudio: Spotify - Teresa Salgueiro & Carlos Nuñez
Maria Soliña
Traxectoria
Época
Como mecanismo de defensa, os donos das terras forxan un plan, de acordo coa Inquisición para non perder o poderío económico que tiña desde había décadas. Ese plan era utilizar a Inquisición para denunciar ás bruxas (xeralmente mulleres con posesións importantes, aínda que tamén se xulgaban pobres para non levantar sospeitas) a Inquisición e o nobre denunciante repartían as ganancias obtidas.
As súas posesións
Os Dereitos de Presentación
Causas da acusación
Implicación na "Caza de Bruxas"
Proceso penal
Por culpa das súas posesións e a avaricia dos nobres, María Soliño morreu pobre e soa. Pero sempre se mantivo na memoria colectiva, aínda que a súa imaxe se teña deformado como bruxa e tola.
Vídeo - Historias de Galicia (TVG)
Faixa áudio - Teresa Salgueiro & Carlos Nuñez
|
Poema - Celso Emilio Ferreiro
|
|
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía: ai, que soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas, Muros de noite se erguían: Ai, que soliña quedache, María Soliña. As ondas do mar de Cangas acedos ecos traguían: ai, que soliña quedache, María Soliña. As gueivotas sobre Cangas soños de medo tecían: ai, que soliña quedache, María Soliña. Baixo os tellados de Cangas anda un terror de agua fría: ai, que soliña quedache, María Soliña. |